گروه ترجمه قدس آنلاین (امیرمحمد سلطانپور) - در حالی که ولادیمیر پوتین با جبهه متحد مخالفان غربی اش در قالب تحریم های فلج کننده اقتصادی و انزوا مواجه شده است، اما می تواند همکاری مسکو در مذاکرات وین را برای به دست آوردن اهرم فشار بر اوکراین دچار تغییر کند. علاوه بر این، تهران در حال محاسبه چگونگی دستیابی به امتیازات بیشتر در میان هیاهو و حواس پرتی جهان می باشد که مسکو با تهاجم خود به اوکراین ترتیب داده است. روسیه و ایران در نهایت تلاش خواهند کرد تا توافق هسته ای را به گونه ای که منافع مشترک آنها را در بر بگیرد، به عنوان اهرمی در برابر غرب، به ویژه ایالات متحده، هماهنگ کنند.

دیپلمات‌های ایران و قدرت‌های جهانی در ده ماه گذشته تلاش کرده‌اند تا به توافق مشترکی دست یابند که روی کاغذ به تهران در ازای برخی محدودیت‌ها در برنامه هسته‌ای‌اش خلاص شدن از تحریم ها را وعده می دهد. در واقع، تهران با ممانعت و تأخیر انداختن در دسترسی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی (IAEA) به سایت‌های نظامی خود و همزمان توسعه قابلیت‌های موشک‌های بالستیک و تولید تسلیحات سنگین که مخالف بندهای انقضای محدودیت های برجام بود، تعهدات خود در قبال توافق را (که ابتدا توسط طرف غربی زیر پا گذاشته شده بود) را اجرا نکرد. در واقع، بندهای انقضای محدودیت های برجام «معروف به غروب آفتاب» به تهران اجازه می‌دهد تا تولید اورانیوم خود را مطابق با توافقی که از سال ۲۰۲۴ آغاز می‌شود، تسریع بخشد.

علیرغم توسعه فعالیت های اخیر تهران در زمینه غنی‌سازی اورانیوم، افزایش جنگ نیابتی، و حملاتی که اعضای ارتش آمریکا را هدف قرار می‌دهند، تیم مذاکره کننده بایدن به حفظ برجام متعهد باقی مانده اند. اولویت‌بندی کاخ سفید برای رسیدن به توافق، همراه با ارزیابی‌های تایید شده مبنی بر اینکه ایران تنها چند هفته با داشتن اورانیوم غنی‌شده کافی برای ساخت سلاح هسته‌ای فاصله دارد، تیم مذاکره کننده بایدن را وادار کرد تا امتیازات بیشتری را در مذاکرات با هدف نهایی کردن توافق در نظر بگیرند.

از زمان آغاز حمله روسیه به اوکراین، تهران دو مسئله کلیدی را به فهرست خواسته‌های خود قبل از بازگشت به برجام اضافه کرده است. به گزارش رویترز، ایران بر حذف سپاه پاسداران انقلاب اسلامی از فهرست سازمان های تروریستی خارجی آمریکا (FTO) پافشاری کرد. علاوه بر این، ایران اصرار دارد که آژانس بین‌المللی انرژی اتمی اظهارات خود مبنی بر اینکه آثار اورانیوم اعلام نشده در سایت‌های مختلف این کشور در سال گذشته وجود داشته است، را پس بگیرد.

نقش مسکو در مذاکرات، نگران کننده تر از این خواسته های ایران است. اگرچه مسکو و تهران دارای تاریخ پیچیده ای در روابط میان خود هستند، اما دو کشور هدف مشترکی برای ایجاد یک محور مقاومت واحد علیه ایالات متحده دارند. در ژانویه، پوتین و همتای ایرانی‌اش یعنی ابراهیم رئیسی، درباره یک توافقنامه بیست ساله که همکاری‌های نظامی و اقتصادی بین دو کشور را تقویت می‌کند، گفتگو کردند. بر اساس این قرارداد، مسکو سرمایه گذاری هنگفتی در انرژی ایران خواهد کرد و در ازای آن، انتقال فناوری و تجهیزات نظامی را به این کشور ارائه می کند. تقویت روابط بین دو کشور قطعا بر موضع ایران در قبال بحران اوکراین تاثیر گذاشته است. این هفته، حسین امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه ایران، حمله روسیه به اوکراین را به دلیل تحریک‌های ناتو عنوان کرد و دخالت های آمریکا را مقصر آن دانست.

حمایت ایران از شریک استراتژیک خود احتمالاً تزلزل ناپذیر باقی خواهد ماند. از آنجایی که جامعه بین‌المللی به تحریم روسیه ادامه می‌دهد، پوتین برای حمایت به چین و ایران تکیه خواهد کرد. بنابراین، می توان گفت که مسکو حتی بیشتر تمایل دارد که تهران را به سمت توافقی که در خدمت منافع هر دو کشور باشد، تحت فشار هم قرار دهد.

*بازنشر مطالب دپارتمان ترجمه به منزله تأیید یا رد محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان قدس آنلاین منتشر می‌شود.